Głęboka stymulacja mózgu to zaawansowana procedura medyczna, która wykorzystuje impulsy elektryczne do regulowania aktywności mózgu w celu poprawy objawów neurologicznych. Proces ten obejmuje umieszczenie niewielkich elektrod w konkretnych obszarach mózgu, które są odpowiedzialne za kontrolę ruchów i funkcji ciała.
Zastosowanie DBS w chorobie Parkinsona:
W przypadku choroby Parkinsona, głęboka stymulacja mózgu może być skuteczną opcją terapeutyczną dla pacjentów, u których tradycyjne metody leczenia nie przynoszą odpowiednich rezultatów, a farmakoterapia przynosi działania niepożądane. Elektrody są umieszczane w obszarach mózgu związanych z regulacją ruchu, co pozwala na łagodzenie drżenia, sztywności mięśni oraz problemów z koordynacją.
DBS w leczeniu drżenia samoistnego:
W przypadku drżenia samoistnego, głęboka stymulacja mózgu może być stosowana w celu redukcji niekontrolowanego drżenia rąk, nóg lub innych części ciała.
Elektrody umieszczane są w odpowiednich rejonach mózgu, co pozwala na regulację sygnałów nerwowych i skutecznie łagodzi drżenie.
Leczenie dystonii przy użyciu DBS:
Dystonia jest stanem charakteryzującym się niekontrolowanymi skurczami mięśni, co prowadzi do bolesnych i niekomfortowych ruchów.
Głęboka stymulacja mózgu może być skuteczną opcją terapeutyczną w przypadku dystonii, poprzez precyzyjne regulowanie aktywności mózgu i zmniejszanie objawów.
Proces leczenia DBS:
Procedura głębokiej stymulacji mózgu wymaga precyzyjnego planowania oraz współpracy zespołu specjalistów. Aby pacjent miał implantowany DBS niezbędne jest przejście poniższych etapów:
1.Wstępna ocena dotychczasowego leczenia, skierowanie pacjenta do Oddziału Neurologicznego celem kwalifikacji do zabiegu.
2.Kwalifikacja do zabiegu odbywa się w warunkach szpitalnych. Niezbędne jest wykonanie testu odstawienia leków przeciwparkinsonowskich, ocena w stanie ON/OFF, obrazowanie MRI mózgowia, pełne badanie psychologiczne.